Nienke Dingemans (NL) tiltle: Devil On My Shoulder (EP) music: Blues release date: 2021 label: Howlin' Chicken Records promotion: Klanderman Promotion info artist: Nienke Dingemans © Rootsville 2021

In mijn meer dan 4 decennia lange interesse in de blues krijg je eerlijk gezegd nog maar zeldzame hoogtepunten te verwerken. Zo nu en dan staat er één iemand op waarbij je voelt dat de blues in zijn of haar lijf in het DNA is gesetteld. Af en toe is er dan ook een zeldzame highlight. Voor deze "Nienke Dingemans" gaat de kennismaking nog een stukje verder. Bij het horen van het eerste nummer van haar debuut EP "Devil On My Shoulder" is de quote, van je stoel vallen, wel duidelijk van toepassing.

Mijn wangen worden dan ook met schaamrood overmeesterd dat ik nog niet van deze amper 17 jarige jongedame had gehoord. Zelfs de bluesband "Mindblow" waarvan ze ook de frontvrouw is doet niet echt een belletje rinkelen. Reden te meer om het evangelie van de blues te blijven verkondigen bij het opstaan van deze nieuwe maar "old school" aanvoelende generatie. Daar we toch al ruime tijd beperkt zijn in het bezoeken van concerten zal ik het dan maar mijn onwetendheid op "Corona" steken. Eén ding staat als een paal boven water, van zo gauw het mogelijk is kom ik de grens met onze noorderburen terug te overschrijden op zoek naar dit puur natuurtalent.

"Devil On My Shoulder" is haar debuut als solo artieste, een album met daarop toch 6 originals en ook dit kan als een openbaring worden aanzien. Het album opent met "Why Does The Caged Bird Sings" waarbij het duidelijk wordt dat ergens op de crossroad de "devil" toch met wat bloed heeft gemorst tijdens de ontmoeting met Robert Johnson. Alsof je in de "cotton fields" bent verdwaalt en je de lokroep hoort van een howlin' en rauwe met blues doordrenkte zangstem. Misschien ook meteen een verduidelijking van het nummer. Shiver and shake!

Dat deze Nienke Dingemans meer op haar kerfstok heeft hoor je bij het daaropvolgende "Heartache Train", een nummer met een lichte infiltratie van bluegrass. Het lang nazinderende "Tennesee River" werd meteen ook geselecteerd om als single te worden uitgebracht. Een nummer waar Nienke maar meteen de moeder van de blues, Ma Rainey, in vernoemt en zo ook maar meteen de pre-war blues op een "pied de stalle" komt te plaatsen. Het album werd geproducet door Joost Verbraak en Jaak van Bijnen en als trio nemen ze ons zo maar bij de strot in een trip naar New Orleans met "Love Labours Lost".

Met een uiterst nauwkeurig gevoel voor wat "de" blues inhoudt krijgen we dan, alsof het de evidentie zelve is, het nummer "Mississippi Road Blues". Wanneer je deze "Devil On My Shoulder" beluisterd zonder enige andere informatie is het haast niet te geloven dat een jonge deerne dit zo maar uit haar pen laat vloeien en doet ze me denken aan die andere echte bluesman en landgenoot van haar, Ralph de Jongh. Zot van die ene en uiteraard dan ook zot van die andere.

Afsluitend krijgen we de titeltrack van dit hoogstaand debuut album. Met "Devil On My Shoulder" krijgen we een nummer met een iets meer hedendaagse insteek van de blues. Voor mezelf, en wat volgt ook voor alle blues liefhebbers onder ons, een ontdekking om te blijven koesteren. Nienke Dingemans, een crossroad waar natuur en talent komen samen te vloeien...that is what the blues is all about!

tracks:

1. Why Does The Caged Bird Sings
2. Heartache Train
3. Tennesee River
4. Love Labours Lost
5. Mississpi Road Blues
6. Devil On My Shoulder

musicians:

Nienke Dingemans vocals . piano . electric guitar
Jan van Bijnen acoustic, electric, bass, pedal steel, resonator and tricone resonator guitar . dobro . banjo . lapsteel . mandolin . piano hammond organ . harmonica . backing vocals
Joost Verbraak drums . percussion . trumpet . trombone . sousaphone . backing vocals
Reyer Zwart double bass
Joris Verbogt bass guitar
Sanne Verbogt bass guitar
Arend Bouwmeester baritone sax